Wiersze które czytali dziedzice Husowa, Oborscy

Jeżyk

O GWIAZDECZKO...

O gwiazdeczko coś błyszczała
Gdym ja ujrzał świat
Czemuż to tak gwiazdko mała
Twój promyczek zbladł

Wartko biegłaś wśród niebiosów
Jam też chyżo żył
I z niebiosów złotych kłosów
Wcześniem wieńce wił

Znikły róże, zwiędły wieńce
Pożółk życia maj
I zapały i rumieńce
I tych złudzeń kraj

Wszystko mi to nad okołem
Łza pomroku ćmi
Ach bo blada nad mym czołem
Ma gwiazdeczka tkwi

O gwiazdeczko, dawne życie
W mym promyczku wznieć
I jak dawniej na błękicie
Jeszcze dla mnie świeć

Niech me życie jeszcze zazna
Doli młodych lat
Nim mnie ręka pchnie żelazna
Za słoneczny świat.

Jeżyk

POŚRÓD DRZEW

Pośród drzew gęstych w altanie
Swej kochance ściska dłoń
Rycerz co w krwawe spotkanie
Wkrótce podnieść ma swą broń

Wieczór w ogrodzie w milczeniu
Piękną wonią pachnie kwiat
I słowika cudne pienie
Upiększa kochankom świat

Lecz nie dla niej śpiew słowika
Ani zapach bzu i róż
Bo jej serce coś przenika
Że go nie zobaczy już

Trudno ukryć żal dziewczyny
Zaszła łzą źrenica jej
Kiedy wrócisz mój jedyny
Prędko wróć do Wandy swej

Edward rzekł, miesiące miną
Nim będę mógł wrócić się
Lecz nim róże się rozwiną
Pewno, pewno ujrzę cię

Potem jeszcze raz uścisnął
Swojej drogiej piękną dłoń
Siadł na konia i wyświsnął
I już tętnił jego koń

Przy księżyca świetle leci
Tam gdzie krwawe wojny są
Ile razy miesiąc świeci
Zawsze wspomni Wandę swą

Minął roczek pożądany
Już rozkwitły róże, bzy
Edward wrócił do altany
Gdzie spłynęły Wandy łzy

Lecz niestety tam gdzie róże
Widzi grób pod krzakiem róż
I litery na marmurze
Twoja Wanda leży tu.
[/b]

Jeżyk

Błysło świtem zaranie
Półmrok spada powoli
Z wiarą idę o Panie
Ziarno rozsiać na roli

Trud mnie dzienny nie zmorze
Czy ciężkiej pracy znój
Tylko Ty mi o Boże
Siew pobłogosław mój

Wszak ty żywisz ptaszęta
Co nie orzą, nie sieją
Twoja Panie moc święta
I mnie krzepi nadzieją.

Jeżyk

PIOSENKA PASTUSZKA

Hejże dana, hejże dana, śpiewam wesół już od rana
Krzyżyk znaczę na mym czole, i z bydełkiem ruszam w pole
Gospodyni chleba dała, obiad wysłać obiecała
A gdy minie miesiąc drugi, da talara za usługi
O moj Boże talar biały, toć mi to skarb, to kram cały

Kupić można na jarmarku, przynieść wszystkim coś w podarku
A więc mamci chustkę krasną, Basi śliczną wstążkę jasną
Kaźmierkowi pas z kółkami, i buciki z podkówkami
Ale najpierw wiem co zrobię, piękny obraz kupię sobie
Matkę Boską w gwiazd koronie, i z dzieciątkiem na jej łonie

I wybiorę drzewo w lesie, co najmilszy zapach niesie
I nożykiem korę zgładzę, jak w ołtarzyk obraz wsadzę
Sprawię jej to że pastusza, czysta zawsze będzie dusza
A ja rankiem i wieczorkiem, przyjdę uczcić Ją paciorkiem
Żeby jej wesoło miło, jak w kościółku jakim było.

Jeżyk

Wiersz który zamieściłem w tym wątku pt. " Wieczorem w niedzielę" wklejony na husowskiej stronce Fb. okazał się rzeczywiście "REKORDZISTĄ" pod wielu względami Wesoly

Ilość polubień to 338, komentarze 83. udostępnienia 277

[link widoczny dla zalogowanych]

Okazuje się więc że Oborscy mieli dobry gust Wesoly