Tu ciągle nowe--- wiersze Jeżykowe

Jeżyk

TO ON.....

To on tu przyszedł by służyć
Tej społeczności przed laty
Gdzie ścieżki tonące w błocie
I strzechą pokryte chaty

To jednak nie jest przeszkodą
Bo cele dobre i wzniosłe
Służył tu dobrze lat wiele
I Boga przybliżał wiosce

To on tak wiele godzin
Wciąż spędzał w konfesjonale
Po odprawionej Mszy świętej
Dla wiernych, ku bożej chwale

Kapłańskiej godnej postawy
Został przykładem po latach
A tam, już w Domu Ojca
Najlepsza będzie zapłata

I ta cmentarna kaplica
Którą przed laty zbudował
I w jej podziemiach sam spoczął
Rodziców swoich pochował

Dziś nosi jego nazwisko
Jest chlubą dla całej wioski
Kaplica księdza Pieli
Wyraz starania i troski

Kapłana który przed laty
Służył tu latek nie mało
A po wspaniałym kapłanie
Dobre wspomnienie zostało

Jeżyk 21. 2. 2016

Myślę iż wspomnienie wspaniałego kapłana z przed wielu lat, będzie wyrazem podziękowanie i pamięci o nim. Pamięci o człowieku który nie pojawił się tu, by zapewnić sobie dobrą egzystencję, ale coś po sobie pozostawić dla swoich parafian

Jeżyk · Wysłany: Śro 13:22, 23 Mar 2016 Temat postu:

CZY TO NIE JA ....

Czy to nie ja, ze zdrajcą Judaszem
Wyszedłem nocą z Wieczernika skrycie
Ty zaś chleb w ciało swoje zamieniłeś
By mi zapewnić z Tobą wieczne życie

I tam w Ogrodzie Oliwnym gdy straże
Szły by Cię pojmać i przed sąd postawić
Ja pocałunkiem wydałem Cię wtedy
A Ty na męki szedłeś by mnie zbawić

Czy to nie ja, wówczas przy ognisku
Gdy mnie pytano czy nie byłem z Tobą
Po trzykroć wówczas Ciebie się zaparłem
Twierdząc że jesteś obcą mi osobą

I tam, gdy stałeś przed sądem Piłata
Gdy ten oznajmił.... nie widzę w nim winy
Wołałem z tłumem, ukrzyżuj, ukrzyżuj
Bo lud podburza z Rzymu czyni drwiny

Czy to nie ja, wówczas tam na placu
Gdy do pręgierza byłeś przywiązany
Ubiczowałem Twoje święte ciało
Ból Ci zadając i krwawiące rany

To ja koronę z ciernia Ci uwiłem
Wcisnąłem wtedy na twą głowę świętą
Ty zaś z pokorze to wszystko znosiłeś
By mi okazać miłość niepojętą

Czy to nie ja, gdy byłeś na krzyżu
Wołając "Pragnę" z bólu, wyniszczenia
Gorzką żółć podałem Ci wtedy do picia
By dodać nowe męki i cierpienia

Wiem że grzechami wciąż Cię ranię srodze
Chociaż tak wiele za mnie wycierpiałeś
I dla mej duszy którą tak miłujesz
Krew przenajświętsza na krzyżu przelałeś

Jeżyk. 22. 03. 2016

[link widoczny dla zalogowanych]

pilipiuk · Wysłany: Nie 20:30, 27 Mar 2016 Temat postu:

Głupoty waść pleciesz.

Jeżyk · Wysłany: Pon 14:04, 28 Mar 2016 Temat postu:

Odnoszę wrażenie iż jesteś człowiekiem nawiedzonym na tle poprawności ewangelicznej. Nie zauważyłeś że w zamieszczonych cytatach też są rozbieżności, gdyż ewangeliści poszczególne scenki opisują odmiennie. Jak było naprawdę ??? I czy to aż tak istotne w boskim Dziele Zbawienia ? Zastanów się. Smutny

Ale jedno mogę Ci obiecać. Na żaden Twój komentarz nie otrzymasz ode mnie odpowiedzi, gdyż tak bez sensowną polemiką szkoda zaśmiecać tego Forum

pilipiuk

Strasznie brakuje ci pokory.

Jeżyk

NIE NARZEKAM.....

Ja nie narzekam na swój los
Wszystkiego człowiek mieć nie może
A za dar życia który mam
Składam Ci dzięki, dobry Boże

Wdzięczny też jestem mym rodzicom
Za dobre serce i starania
I za naukę "Ojcze Nasz"
Od chwil najmłodszych, od zarania

Obdarz nagrodą, wieczność daj
Bo wiesz jak bardzo ich kochałem
Wzorem mi byli w każdy czas
W nich ja Twój obraz widziałem

Dałeś mi Boże darów moc
Ja zaś doceniam hojność Twoją
A jeśli zbłądzę, też to wiem
Będziesz mi wsparciem i ostoją

Pamiętam słowa które wtedy
Rzekłeś łotrowi po prawicy
Że w Raju będzie w szczęściu trwał
I grzechów jego nie policzysz

I to zdarzenie w Wieczerniku
Gdy w nim uczniowie się zebrali
Co z nami będzie, Pana brak
I w niepewności wielkiej trwali

A wtedy przyszedł do nich Pan
Choć drzwi z bojaźni są zamknięte
I rzekł do uczniów........Pokój wam
Ukazał rany swoje święte

Nie chcę Tomasza zdążać śladem
Żądać miłości Twej dowodu
Wiem że swe życie dałeś za mnie
Że dnia trzeciego wstałeś z grobu

Zachowam w sercu znak miłości
Twój krzyż na którym Cię rozpięto
I odsunięty z grobu głaz
I Zmartwychwstania Twego święto

Czy mam narzekać na swój los
Gdy Bóg miłością mnie obdarza
I czeka na mnie w dzień i w noc
W ciszy świątyni i ołtarza

Jeżyk. 9. 04. 2016

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeżyk

TRZY STARE DĘBY
Legenda o dzuszyczce

Trzy stare dęby tuż przy drodze stały
Czasy insurekcji świetnie pamiętały

Ogromna korona i pień bardzo gruby
To zapewne było przyczyną ich zguby

Uleciały z dymem w piecu gospodarza
Tuż obok miał pole, to często się zdarza

Ściął jak swoją własność, co nieprawdą było
A to własność gminy, tak wówczas się żyło

Pierwszy z nich, ogromny, dumny z swej urody
Wciąż jak panna młoda, patrzył w lustro wody

Stał bowiem nad rzeczką, Husówką nazwaną
Więc go podziwiałem, wieczorem i rano

Czy to z okna chaty gdy zima na dworze
Lub z mego ogrodu, zwykle w letniej porze

Przytłaczał urodą, posturą, ogromem
Dla licznego ptactwa był bezpiecznym, domem

Sowy i puchacze miały tu siedlisko
Niekiedy fruwały tuż nad ziemią nisko

Zaś wieczór o zmierzchu ruszały na łowy
Puchacz z swej natury do łowów gotowy

Drugi dąb wyrastał dalej od pierwszego
Także okazały, nie brak mu niczego

Zagajnik bukowy dawał mu powagi
Stał więc w towarzystwie, nie jak pierwszy, nagi

Niósł z sobą legendę, czy opowiadanie
Czy może ludowe pradziadów podanie

Otóż kto szedł nocą pod dębem wzdłuż drogi
Słyszał płacz dziecięcia, samotnej niebogi

Gdzieś z gąszczu korony dębu wysokiego
O Chrzest miało prosić przechodnia każdego

A gdy się oddalił idąc w swoja stronę
Płacz dziecka wnet milknął gdy dębu koronę

Zostawiał za sobą nie śpiesząc z pomocą
Małemu dziecięciu co kwiliło nocą

Tę starą legendę z czasów prapradziada
W kontekście trzech dębów dziś wam opowiadam

I jeszcze słów parę o dębie już trzecim
Przy tej samej drodze, z przed kilku stuleci

Los go nie oszczędził tak jak poprzedników
Bo wciąż brak uczciwych w gminie urzędników

Którzy by spacerkiem przeszli pośród wioski
Wpisali je w rejestr..."Specjalnej troski"

Znacząc je tabliczką Zabytek przyrody
Trzy wiekowe dęby niezwykłej urody

To by je chroniło przed piłą, toporem
A nas by bawiły rankiem i wieczorem.

Jeżyk. 27. 04. 2016

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeżyk

DZIEŃ FLAGI

Gdzie mieszkał pradziad, ojciec i wuj
Gdzie dom rodzinny i mój i twój

I gdzie dziewczyny jasne warkocze
Tam nasza flaga z wiatrem łopocze

Wszak drugi maja, to flagi dzień
Tej która niosła nadziei cień

Pod jej barwami toczył się bój
Za cenę życia i walki znój

Biel jest symbolem hartu i męstwa
Czerwień oznaką krwi i męczeństwa

Wszak pole bitwy znaczone krwią
Choć jej złorzeczą hańbią i drwią

Z biało-czerwoną nasz naród wzrastał
Jej barwy zdobią wioski i miasta

Z nią polski żołnierz walczył i ginął
Narvik i Tobruk, Monte Cassino

Tam nasza flaga biało-czerwona
Szła wraz z żołnierzem jak narzeczona

I z "Wyklętymi" w lesie się kryła
Duchowym wsparciem, nadzieją była

I tak zostanie przez wieki długie
Czy to w urzędzie, czy to za pługiem

Jeżyk. 2. 05. 2016

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeżyk

JUBILEUSZ ORKIESTRY OSP w HUSOWIE

Już trzydzieści lat minęło
Gdy ambitni młodzi ludzie
Swą orkiestrę tu stworzyli
Z entuzjazmem, pracy trudzie

Instrumenty, skład zespołu
I dyrygent nie z przypadku
I po latach prób i ćwiczeń
Każdy koncert dla nich gratką

Są sukcesy są wyjazdy
Tyniec, Barycz i Markowa
I niedawny duży sukces
Wyjazd z koncertem do Lwowa

Tam w katedrze polskim śladem
Wszak to dawne nasze ziemie
Dają koncert znanych pieśni
Bo duch Polski wciąż tam drzemie

Kiedy wspomnieć dawne lata
Orkiestr w wiosce było wiele
I dożynki i wesela
I koncerty, te w kościele

Pożegnania osób znanych
By w ostatniej ziemskiej drodze
Od przyjaciół i znajomych
Godny wyraz dać niebodze

Tradycja orkiestr jest stara
Wszak Husów słynął z muzyki
Tutaj grał Kazimierz Broczek
Tu także grali "Stysiki"

Historia sięga stuleci
Starej tradycji zaranie
Tym zaś co idą tym śladem
Składam dziś podziękowanie

Za ich pracę, trud, ćwiczenia
Gdy czas własny innym dają
Za trzydzieści lat z muzyką
Którą życie ubarwiają

J. Józef 13. 06. 2016

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeżyk

UPŁYWA SZYBKO ŻYCIE

Mijają krótkie lata
Jak strumyk płyną dni
Urokiem mego świata
Na zawsze jesteś Ty

W pamięci pozostanie
Naszej wędrówki czas
I ta z kapłanem chwila
Która złączyła nas

I obraz twojej twarzy
Co jawi mi się w snach
Ten sam po tylu latach
I wielu, wielu dniach

Na trudnych ścieżkach życia
Wciąż czyha wiele zła
Ty jesteś ciągle przy mnie
Zawsze, każdego dnia

Twe delikatne dłonie
W słowach dobroci żar
To klucz do dni szczęśliwych
Przebytej drogi czar

Czy to zrządzenie losu
Kto prawdę powie mi
Czy dobry Bóg to sprawił
Że z Tobą płyną dni

J. Józef 10. 07. 2016

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeżyk

ŚWIATOWE DNI MŁODZIEŻY

Życzliwym sercem, otwartą dłonią
Witamy gości z całego świata
Goszczących u nas na Dni Młodzieży
Przyjąć was chcemy jak siostrę, brata

Z Filipin, Syrii, Nowej Gwinei
Z odległych krańców i kontynentów
By się jednoczyć w wspólnej modlitwie
I świat uchronić od zła, zamętu

Ty Ojcze Święty wskazuj i wspieraj
I prowadź w przyszłość drogą miłości
Dodawaj wiary, ducha odwagi
Niech pokój, dobro, pośród nas gości

I niech się spełni tamto marzenie
Które nasz rodak w sercu swym nosił
By młodzież świata trwała w modlitwie
I o to Pana z pokorą prosił

Temu służyły tamte spotkania
W jakże odległych zakątkach świata
Gdzie kolor skóry nie miał znaczenia
Tu się witali jak siostra z bratem

Rzym, Buenos Aires oraz Santiago
To jedne z pierwszych spotkań młodzieży
I Częstochowa, Denver, Manila
Przyszłość narodów od nich zależy

Jeżyk. 29. 07. 2016

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeżyk

POEZJA

Czym jest poezja, czy harmonią słowa
Czy też melodią której pragnie dusza
Grana na strunach instrumentu uczuć
Który nas bawi rozczula lub wzrusza

Może tęsknotą, pragnieniem ukrytym
Od lat tłumionym szarościami życia
Zwyczajne słowo w poezji zawarte
Zdolne dokonać prostego odkrycia

Iż nie wystarczy jeść, pić i pracować
By dostrzec piękno i życia uroki
Niekiedy trzeba sięgać nieco dalej
Gdzie treść przystępna i wyraz głęboki

Słowa poezji chociaż takie proste
Mają swój przekaz i swoje znaczenie
Zwykle trafiają w te pokłady duszy
Gdzie jest niepokój, ból albo zwątpienie

To prosty przekaz obrazu mej duszy
Gdzieś w jej pokładach głęboko zawarty
By słowem wiersza, prostym, zrozumiałym
Na stół wyłożyć myśli swoich karty

Jeżyk. 16. 06. 2015

Jeżyk

W ŻÓŁTYCH PŁOMIENIACH LIŚCI

Dzień jesienny nas wita
Żółty liść z drzewa spada
Choć kolory ma złote
Smutek ma z listopada

Niebo chmurne i szare
Welon mgły nad potokiem
Klucz żurawi odpłynął
Z ciemnej chmury obłokiem

A wiewiórka tam w lesie
Uwija się za szyszkami
Wnet do snu się ułoży
Zima idzie polami

Stary cmentarz już ożył
Płonie zniczy tysiące
Powiewają na wietrze
Zamyślone i drżące

Szary zmierzch wnet zapada
Choć od zniczy tu jasno
Myśl powraca do bliskich
Których życie już zgasło

J. Józef 17. 10. 2016

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeżyk

W DNIU POŻEGNANIA

Zamknęłaś siostro zwą ziemską drogę
Wszak Bóg określa wędrówki czas
Dzisiaj Ci składam podziękowanie
Za to że byłaś tu, pośród nas

Zostały listy, plik fotografii
I dobra pamięć o Twej osobie
I bagaż wspomnień z lat już minionych
To pozostanie, nie spocznie w grobie

Byłaś radością ojca i matki
Dawałaś wsparcie w czasie choroby
Zawsze życzliwa dla swoich bliskich
To piękny obraz Twojej osoby

I to zostanie Twą wizytówką
Gdy po nagrodę poszłaś do Pana
Twe nabożeństwo do Matki Boskiej
Wsparciem Ci był Niepokalana

W Niej też widziałaś przez lata życia
Bezpieczną przystań, trwałe schronienie
Gdy trudy życia Cie doświadczały
A dzień kolejny kładł Ci się cieniem

Za prawość serca przez wszystkie lata
Głęboką wiarę w dobrego Boga
Dzisiaj Ci składam podziękowanie
Spoczywaj w Panu ma siostro droga

W dniu pożegnania
Józef. 7. 02. 2017

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeżyk

[link widoczny dla zalogowanych]