Husowskie legendy

Jeżyk

Myślę iż tym wierszem zdołałem skompletować wszystkie husowskie legendy które znałem z różnych źródeł. Legendę o Maruszy, o duszyczce w koronie dębu proszącej o Chrzest i o przydrożnym krzyżu obok drogi do Chodakówki przy lesie "Pręty" Dziś ta nazwa zapewne już nie jest w użyciu ale ja ją pamiętam z moich husowskich czasów

LEGENDA O MARUSZY

Kto zna legendę o tej dziewczynie
Marusia miała na imię
Dzisiaj źródełko jej imię nosi
I pamięć o niej nie zginie

U stóp wzniesienia gdzie dwór dziedzica
I park z Aleją lipową
Małe źródełko swe wody toczy
Z swą krystaliczną wodą

Trwale wpisane w pejzaż Husowa
Dodaje wiosce uroku
Przybliża tamte odległe czasy
Tonące dziś w dziejach mroku

Legenda sięga odległych czasów
Obcych narodów najazdy
Gdy siano przemoc, gwałt i zniszczenie
A w lasach chronił się każdy

Zapewne wtedy kozacki żołnierz
Chciał zdeptać godność dziewczyny
To w jej obronie oddała życie
A była przecież bez winy

Dzisiaj w tym miejscu źródełko bije
Od jej imienia nazwane
Tragiczne losy wiejskiej dziewczyny
Starą legendą owiane

J. Józef 3. 10. 2015

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeżyk

TRZY STARE DĘBY
Legenda o duszyczce

Trzy stare dęby tuż przy drodze stały
Czasy insurekcji świetnie pamiętały

Ogromna korona i pień bardzo gruby
To zapewne było przyczyną ich zguby

Uleciały z dymem w piecu gospodarza
Tuż obok miał pole, to często się zdarza

Ściął jak swoją własność, co nieprawdą było
A to własność gminy, tak wówczas się żyło

Pierwszy z nich, ogromny, dumny z swej urody
Wciąż jak panna młoda, patrzył w lustro wody

Stał bowiem nad rzeczką, Husówką nazwaną
Więc go podziwiałem, wieczorem i rano

Czy to z okna chaty gdy zima na dworze
Lub z mego ogrodu, zwykle w letniej porze

Przytłaczał urodą, posturą, ogromem
Dla licznego ptactwa był bezpiecznym, domem

Sowy i puchacze miały tu siedlisko
Niekiedy fruwały tuż nad ziemią nisko

Zaś wieczór o zmierzchu ruszały na łowy
Puchacz z swej natury do łowów gotowy

Drugi dąb wyrastał dalej od pierwszego
Także okazały, nie brak mu niczego

Zagajnik bukowy dawał mu powagi
Stał więc w towarzystwie, nie jak pierwszy, nagi

Niósł z sobą legendę, czy opowiadanie
Czy może ludowe pradziadów podanie

Otóż kto szedł nocą pod dębem wzdłuż drogi
Słyszał płacz dziecięcia, samotnej niebogi

Gdzieś z gąszczu korony dębu wysokiego
O Chrzest miało prosić przechodnia każdego

A gdy się oddalił idąc w swoja stronę
Płacz dziecka wnet milknął gdy dębu koronę

Zostawiał za sobą nie śpiesząc z pomocą
Małemu dziecięciu co kwiliło nocą

Tę starą legendę z czasów prapradziada
W kontekście trzech dębów dziś wam opowiadam

I jeszcze słów parę o dębie już trzecim
Przy tej samej drodze, z przed kilku stuleci

Los go nie oszczędził tak jak poprzedników
Bo wciąż brak uczciwych w gminie urzędników

Którzy by spacerkiem przeszli pośród wioski
Wpisali je w rejestr..."Specjalnej troski"

Znacząc je tabliczką Zabytek przyrody
Trzy wiekowe dęby niezwykłej urody

To by je chroniło przed piłą, toporem
A nas by bawiły rankiem i wieczorem.

Jeżyk. 27. 04. 2016

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeżyk

KRZYŻ W LESIE

Gdzie kiedyś sięgały księżej ziemi łany
Krzyż stoi przy drodze, jakby zapomniany
Co miał upamiętniać, jakie wydarzenie
Ta wiedza po latach przysłania się cieniem

Obok ściana lasu, nazwano go "Pręty"
Przy nim krzyż wysoki, i Jezus rozpięty
I kamienny cokół, marmurowa płyta
Z ciekawą inskrypcją, która wciąż zachwyca

Są tu piękne słowa i rym jakże składny
Sprawiają że wiersz jest i mądry i ładny
Kto napisał słowa, kto jest autorem
Inskrypcji przy krzyżu co stoi pod borem

"Czy zieleń wiosny las okryje
Czy też w jesienną mgławicę
Czy zima w biały płaszcz spowije
W kurzawę w okiść, śnieżycę
Tu łatwo duszę do Boga wznieść
Bo las mu zawsze oddaje cześć"

Od starszych husowian znam to tłumaczenie
Jaśnie pan z Lipnika miał tutaj widzenie
Gdy wracał na koniu pewnego wieczoru
I pędził galopem do swojego dworu

Wtem zjawa na drodze pojawia się nagle
A koń wypłoszony wyrywa z rąk cugle
I pędzi jak strzała prosto w głębię lasu
A zjawa wnet znika nie czyniąc hałasu

Pan wypada z siodła przerażony srodze
Karze krzyż ustawić tuż przy leśnej drodze
Na podziękowanie że jest zdrów i cały
Na wieczną pamiątkę i dla boskiej chwały

Powstała legenda o przydrożnym krzyżu
Tuż przy leśnej drodze co biegnie w pobliżu
W stronę Chodakówki gdzie stare zamczysko
Kto ciekaw niech zajrzy, z wioski bardzo blisko

Jeżyk. 14. 08. 2016

[link widoczny dla zalogowanych]

Jeżyk

W tym wątku odświeżyłem trzy znane mi husowskie legendy Wesoly

To także część Husowa który przeminął. Ktoś zna inne z opowiadań naszych babci i dziadków ?